Lieve volgers,
Om even te vertellen waar ik nu ben, ik zit langs een voetbalveld samen met Duncan en Simone, de zon schijnt, en met een jas over mijn hoofd (Anders kan ik het scherm van mijn laptop niet lezen..). Dit is wel het goede leven.
Gisteren was een redelijk korte blog, het probleem was dus dat we weg moesten. We gingen de stad in, samen met wat andere italianen en Nederlanders die in Urbino verblijven. Één ding is wel heel bijzonder aan Urbino, de wegen. Dit is echt niet normaal.. De wegen zijn praktisch VERTICAAL OMHOOG ZONDER TREDEN.. Zo verschrikkelijk stijl! Dan heb je spijt dat je je wandelschoenen niet hebt meegenomen... We zijn naar "The bozem pub" gegaan. Eenmaal aangekomen, voorzien van een biertje en met de stemming er goed in kwam de ellende.. Een italiaan kan geen kaartspelen uitleggen.. Mijn italiaan, Luca, ging proberen mij een traditioneel kaartspel uit te leggen, uiteindelijk heeft mij dit 4 euro gekost.. Ik had blijkbaar verloren, afzetters.. Nee grapje, het was wel heel grappig. Om half 11 ging het dansgedeelte open, maar daar miste de dans een beetje.. Een nachtelijke wandeling bracht ons naar een lugubere speelhal. Toen we hier op uit gekeken waren brachten de bizare weggetjes ons weer naar huis.
Eenmaal thuis aangekomen zijn we ons voor gaan bereiden op de nacht. En dit was wel even schrikken.. In de badkamer trok ik mijn sok uit, zette mijn voet neer, en kwam tot de ontdekking dat daar de meest zachte douchmat in mijn leven lag. Dat was NIET normaal! Na dit intense genot besloot ik mijn voet naast de badmat te plaatsen, en dit was echt de grootste fout in mijn leven. Het appartement van Luca en zijn moeder heeft GEEN vloerverwarming, mijn voet was daardoor binnen 4 seconde bevroren. Een sprint richting mijn bed en ogen dicht voor de volgende dag.
07:30 besloot Luca zijn lampje weer aan te zetten, en dat was tevens mijn wekker, de zaterdag was begonnen. Zodra de moeder van Luca door had dat we wakker waren kwam ze (met koffie in haar hand) goedemorgen zeggen, en verplichtte mij tot het opdrinken van de koffie in mijn bed. Ik zal het laatste deel van de zin even herhalen,.. koffie in mijn bed. Ik wil deze vrouw vanaf nu mee naar huis nemen om elke dag koffie voor mij te maken.
Even douchen, lekker ontbijten en voor we het wisten stonden Simone en Franciesca (op wie ik heel stiekem heel erg verliefd ben) voor de deur van het appartementje, een wandeling van 30 seconde bracht ons bij de school, een vervallen italiaans gebouw. We werden richting lokaal 008 gestuurd, en daar troffen wij de rest van de Nederlanders. Iedereen vertelde wat over wat men de avond er voor had gedaan, wat iedereen gegeten heeft, of het lekker was, en ga zo maar door.
We werden ontvangen door de Engelse docente, om even een lang verhaal kort te maken.. Ze wenste ons heel veel plezier. Niet veel later kwam ook de headmaster van de school even kijken. Met Dejan als onze vertaler vertelde hij dat we ons hart moesten volgen, of dat kunst in het hart zit, of dat hij een bon had voor te hard rijden.. het had in ieder geval iets met het woord hart te maken volgens Dejan.
Daarna kwamen er diverse presentaties door de italiaanse leerlingen over urbino, italiaande muziek, italiaanse cultuur, iltaliaans landschap, italiaans eten, italiaanse sporthelden, italiaanse merken, italiaanse idolen.. moet ik doorgaan? Het was saai.. Wat wel leuk was is dat ik met een van mijn meest lelijke foto's in de presentatie over urbino was verwerkt als een of andere god... (hahahaha -_-) Een welkomsparty was de afsluiting van de presentaties.. Maar 80 pubers om 11 uur smorgens zonder drank een feest te laten vieren.. Het was meer een praatrondje geworden. Na de bel mochten we eten van het voedsel dat de Italianen hadden gemaakt, zelfgebakken koekjes, cakejes, etc, etc.. Heeeeeerlijk.
Na het eten werden we uit het schoolgebouw gedropt en was neit echt bekend wat we moesten doen.. Uiteindelijk werden we door een aantal Italiaanse leerlingen (die overigens niet meededen aan de internationalisereing) heel kort rondgeleid door Urbino. Aan het einde waren de woorden "Ik zie jullie maandag om 08:00 op school, goed weekend" een leuke verrassing. We konden doen wat we wilden.
Even een pizza gegeten en samen met Luca's moeder richting het voetbalveld in de zon! Duncan en Simone hebben het de afgelopen 3 uur alleen nog maar over voetballen gehad, dus waarschijnlijk val ik zo in slaap, en dat zou ik helemaal niet verkeerd vinden. Vanavond staat de disco op het programma.. Het schijnt nogal een happening te zijn want de zondag is ingepland om bij te komen!
Ik wacht het even af, sluit nu mijn ogen onder de italiaanse zon met het geluid van scheldende italiaanse vaders op de achtergrond. Foto's zijn weer live te vinden op Flicr en de volgende blog komt zodra ik weer tijd heb!
Ik hoop dat jullie het leuk vinden,
fijn weekend,
groetjes,
Erné
Om even te vertellen waar ik nu ben, ik zit langs een voetbalveld samen met Duncan en Simone, de zon schijnt, en met een jas over mijn hoofd (Anders kan ik het scherm van mijn laptop niet lezen..). Dit is wel het goede leven.
Gisteren was een redelijk korte blog, het probleem was dus dat we weg moesten. We gingen de stad in, samen met wat andere italianen en Nederlanders die in Urbino verblijven. Één ding is wel heel bijzonder aan Urbino, de wegen. Dit is echt niet normaal.. De wegen zijn praktisch VERTICAAL OMHOOG ZONDER TREDEN.. Zo verschrikkelijk stijl! Dan heb je spijt dat je je wandelschoenen niet hebt meegenomen... We zijn naar "The bozem pub" gegaan. Eenmaal aangekomen, voorzien van een biertje en met de stemming er goed in kwam de ellende.. Een italiaan kan geen kaartspelen uitleggen.. Mijn italiaan, Luca, ging proberen mij een traditioneel kaartspel uit te leggen, uiteindelijk heeft mij dit 4 euro gekost.. Ik had blijkbaar verloren, afzetters.. Nee grapje, het was wel heel grappig. Om half 11 ging het dansgedeelte open, maar daar miste de dans een beetje.. Een nachtelijke wandeling bracht ons naar een lugubere speelhal. Toen we hier op uit gekeken waren brachten de bizare weggetjes ons weer naar huis.
Eenmaal thuis aangekomen zijn we ons voor gaan bereiden op de nacht. En dit was wel even schrikken.. In de badkamer trok ik mijn sok uit, zette mijn voet neer, en kwam tot de ontdekking dat daar de meest zachte douchmat in mijn leven lag. Dat was NIET normaal! Na dit intense genot besloot ik mijn voet naast de badmat te plaatsen, en dit was echt de grootste fout in mijn leven. Het appartement van Luca en zijn moeder heeft GEEN vloerverwarming, mijn voet was daardoor binnen 4 seconde bevroren. Een sprint richting mijn bed en ogen dicht voor de volgende dag.
07:30 besloot Luca zijn lampje weer aan te zetten, en dat was tevens mijn wekker, de zaterdag was begonnen. Zodra de moeder van Luca door had dat we wakker waren kwam ze (met koffie in haar hand) goedemorgen zeggen, en verplichtte mij tot het opdrinken van de koffie in mijn bed. Ik zal het laatste deel van de zin even herhalen,.. koffie in mijn bed. Ik wil deze vrouw vanaf nu mee naar huis nemen om elke dag koffie voor mij te maken.
Even douchen, lekker ontbijten en voor we het wisten stonden Simone en Franciesca (op wie ik heel stiekem heel erg verliefd ben) voor de deur van het appartementje, een wandeling van 30 seconde bracht ons bij de school, een vervallen italiaans gebouw. We werden richting lokaal 008 gestuurd, en daar troffen wij de rest van de Nederlanders. Iedereen vertelde wat over wat men de avond er voor had gedaan, wat iedereen gegeten heeft, of het lekker was, en ga zo maar door.
We werden ontvangen door de Engelse docente, om even een lang verhaal kort te maken.. Ze wenste ons heel veel plezier. Niet veel later kwam ook de headmaster van de school even kijken. Met Dejan als onze vertaler vertelde hij dat we ons hart moesten volgen, of dat kunst in het hart zit, of dat hij een bon had voor te hard rijden.. het had in ieder geval iets met het woord hart te maken volgens Dejan.
Daarna kwamen er diverse presentaties door de italiaanse leerlingen over urbino, italiaande muziek, italiaanse cultuur, iltaliaans landschap, italiaans eten, italiaanse sporthelden, italiaanse merken, italiaanse idolen.. moet ik doorgaan? Het was saai.. Wat wel leuk was is dat ik met een van mijn meest lelijke foto's in de presentatie over urbino was verwerkt als een of andere god... (hahahaha -_-) Een welkomsparty was de afsluiting van de presentaties.. Maar 80 pubers om 11 uur smorgens zonder drank een feest te laten vieren.. Het was meer een praatrondje geworden. Na de bel mochten we eten van het voedsel dat de Italianen hadden gemaakt, zelfgebakken koekjes, cakejes, etc, etc.. Heeeeeerlijk.
Na het eten werden we uit het schoolgebouw gedropt en was neit echt bekend wat we moesten doen.. Uiteindelijk werden we door een aantal Italiaanse leerlingen (die overigens niet meededen aan de internationalisereing) heel kort rondgeleid door Urbino. Aan het einde waren de woorden "Ik zie jullie maandag om 08:00 op school, goed weekend" een leuke verrassing. We konden doen wat we wilden.
Even een pizza gegeten en samen met Luca's moeder richting het voetbalveld in de zon! Duncan en Simone hebben het de afgelopen 3 uur alleen nog maar over voetballen gehad, dus waarschijnlijk val ik zo in slaap, en dat zou ik helemaal niet verkeerd vinden. Vanavond staat de disco op het programma.. Het schijnt nogal een happening te zijn want de zondag is ingepland om bij te komen!
Ik wacht het even af, sluit nu mijn ogen onder de italiaanse zon met het geluid van scheldende italiaanse vaders op de achtergrond. Foto's zijn weer live te vinden op Flicr en de volgende blog komt zodra ik weer tijd heb!
Ik hoop dat jullie het leuk vinden,
fijn weekend,
groetjes,
Erné
Hee Erné
BeantwoordenVerwijderenHier schijnt een zonnetje, bij jullie ook? Jij bent tot nu toe als ik zo lees ook het spreekwoordelijke zonnetje in huis, naast de moeder-met-koffie naast je bed ;-) Mooie verhalen! Ik neem aan dat de rest van de groep zich ook wel vermaakt.
Doe iedereen de groeten (OOK jullie fantastische MWC begeleiders) en geniet van je vrije dag!
mw Staring
Hoi Allemaal,
BeantwoordenVerwijderenHoe is het met jullie? ik ben benieuwd ook naar de anderen wat zij allemaal mee maken Bij ons schijnt het zonnetje we hebben net koffie buiten gedronken het is in de zon en uit de wind 18 graden hoe is dat bij jullie? we horen het graag, doe de groeten aan iedereen en veel plezier of hebben jullie allemaal een kater hihi
groetjes vanuit een zonnig Nederland