Hoi,
Ik ben Erné Bronkhorst, ben 12 jaar oud en zit op het
Merewade College, momenteel zit ik in de bus naar Firenze, maar al mijn
vriendjes en vriendinnetjes liggen in een coma,
het Ierse feest van gisteren op de Borgo heeft zijn sporen nagelaten.
Eerst nog even het een en het ander vertellen over gisteren,
wegens de enorme drukte is het me niet helemaal gelukt om te kunnen bloggen,
maar ik zal nu even alles inhalen. Na het drinken op het terrasje hebben we
thuis wat gegeten en zijn niet al te laat naar bed gegaan, de volgende dag zou
het einde van het BuisnissPlan betekenen. De zon scheen al weer vroeg in het
wonderschone Urbino, na een lekkere douch stonden Franciesca en Simone weer
klaar op het stoepje, 5 minuten later stonden we in de centrale hal van de
school, waar we door Prof. Latura weer hartelijk werden ontvangen. (Ik moet
trouwens even zeggen dat Martine vandaag jarig is, gefeliciteerd met je 40e
jaar! En ook Sonzini is jarig, die gefeliciteerd met je 18e meid!)
Na het ontvangst zijn we naar het lokaal gegaan, weer het standaard
ouwehoer-kwartiertje en daarna volle bak aan het buisnissplan klussen, dat van
ons was nog steeds klaar dus ik ben weer aan de koffie gegaan. Na de koffie heb
ik Prof. Latura geholpen met het verzamelen van de presentaties en niet veel
later begonnen de eerste presentaties.
Vanaf hier krijgen we een gast-blogger, ik introduceer u:
JAN WILLEM;
“
BUONJOURITTA!
Nadat wij een ongelofelijke spetterende ochtend hadden gehad
werden we in een aantal groepen ingedeeld met elke groep een eigen italiaanse
leider of leidster. Natuurlijk moesten we vanaf school weer de Mount everest
beklimmen en de zogenaamde “ pass” van
Urbino oversteken. De groepen begonnen allemaal op een ander punt, dat was handiger
tenminste dat zeiden ze. Na dat we de URBAN TRACKING van welgeteld 5 uur
overleefd hadden zijn we met z’n allen naar de pizzaria op het Borgo gegaan.
Daar lekker gegeten en gelijk de koffie van Mister Kitchen gekregen dus mijn
dag kon niet meer stuk! Nadat elk stuk pizza op was zijn we naar het Palazza Ducale , ook wel het paleis van
Urbino, gegaan. Op voorhand werd door de italiaanse docenten gezegt: ‘JE MAG JE
TAS NIET MEE NAAR BINNEN NEMEN!” dus wat doen 40 nederlanders, die dumpen hun
tas in de entree waardoor er een chaos onstond en de madame van het paleis uit d’r dak gaat.
Volgends ons gewoon een GROOT feest!:) Nadat we toch weer onze tassen moesten
pakken hebben we deze gedropt in de lockers gevolgd door een snelle rondleiding
door het Paleis. De grijns op het gezicht van Erne begon zich lichtelijk te
ontwikkelen want elk nederlands spreekwoord werd vertaald naar het engels
waardoor er een hele leuke, grappige, sappige, lekkere situatie onstond! In het
paleis hebben we eerst alle brandblussers en uitgangsbordjes geteld daarna de schilderijen
goed geobserveerd. (overigens, de brandblussers stamde uit het jaar 1904) De
rondleiding door Luca was een overweldigend succes en ‘ we were really
impressed!”
Met het entreekaartje kon je naar binnen uiteraard maar op
het kaartje stond een schilderij die in het paleis hing. Dus na de 49ste
balzaal kwam ik eindelijk bij mijn schilderij. Het moment met het zien van mijn
schilderij riep een gedachte op “ Zoek de verschillen” waarop Luca antwoordde “
d’r is niets te zien, lekker doorlopen” . De fantastische rondleiding kwam tot einde met
weer een bezoek aan de lockers waar we onze tassen weer konden omarmen. Na dit
bezoek waren we vrij. Een grootgedeelte is naar de voetbalwedstrijd gegaan,
daar hebben de nederlanders gewonnen met 12-17. De italianen speelde thuis
namelijk. De thuisblijvers zijn in Urbino geweest. Mijn italaan had zoals
gewoonlijk weer een top organisatie , niet dus... Op het plein met de fontein
zag ik de andere groep weer en daar hebben we gezellig wat mee gedronken. Na
dit drankje riepen de italianen WE GO WE GO, dus ik zeg Strepitoso! Ik dacht
namelijk we gaan eten maar nee we zijn naar een grandioos internetcafe gegaan,
wat letterlijk een grote grap was. We keken rechts, we keken links, we keken
rechts en jahoor dit was het RACEN! Erne en ik hebben elkaar afgemaakt op de
Nurburgering. (circuit). Dit was een ongelofelijke strijd maar uiteindelijk had
erne er al weer 34 autorijlesjes opzitten dus hij had de laatste race met
overmacht gewonnen. Hierna zijn we in 2 groepen gedeeld en lekker uiteten
gegaan. Voor de variatie ging de ene groep pizza eten en de andere groep naar
een amerikaanse pub waar we allemaal een overheerlijke hamburger op hebben met
NORMALE FRANSE FRIETJESJJJ.
Na dit geweldige avondmaal zijn we met alle nederlanders en
italianen naar het Ierse feest gegaan op de Borgo Mercatale! Dit was voor elke
nederlander een grote verassing. Met het binnenkomen viel iedereen in
verbazing, maar snel kwam iedereen in de swing van de Ierse muziek ! Ik ben
zelf eerder weggegaan omdat Paps van mijn italiaan niet te laat wilde ophalen.
Als ik de verhalen van anderen hoor kan ik niets anders zeggen dat dit een
groot succes is geweest. Ook kwamen onze docenten even een kijkje nemen in de
tent.
Nu zitten we in de bus naar florance. Iedereen heeft zijn
bedje HEEL vroeg moeten verlaten maar de sfeer zit er vanaf nu goed in. Want,
jaja, iedereen is wakker. Dus cd’tje gebrand met Guus Meeuwis en voluit
meezingen!
Ciaaaaaao
”
Dat was Jan-Willem,
Ik zeg Ciao, en tot de volgende BLOG!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten