Il giorno del sole, ook wel, de dag van de zon. De kleur van mijn hoofd verklaart de titel genoeg denk ik.. Iets later dan gebruikelijk toch nog even een blog posten, omdat het zo verslavend is ;) Momenteel lig ik in mijn bed, tenminste, het bed waar ik in slaap. Vroeger was dit het bed van Luca, maar omdat hij er uit gegroeid is mag ik er in slapen.. Luca is ongeveer 1,50 meter.. ik ongeveer 1,80.. mijn voeten hebben het zwaar..
Vandaag was een zonnige dag, heel erg zonnig! De wekker stond weer om 7:00, maar helaas slapen Luca en ik er nu allebei gewoon zonder het door te hebben dwars doorheen. Gelukkig toch nog op tijd wakker geworden. Onze Italiaanse vriend hoefde vandaag niet vroeg zijn bed uit, hij was het eerste uur vrij. Duncan en ik hebben even snel gewassen en gepoetst en zaten rond 8:07 weer in het autootje van mama Paula richting Borgo, de ontmoetingsplek voor de mensen die in de regio Urbino wonen. Borgo is een soort van Jaarbeursplein in utrecht. Een knoopunt van buslijnen, parkeergarages en een enorme tent in het midden. Die tent staat er voor de viering van SintPatricksDay, wat hier van morgen tot zondag gevierd gaat worden. Alle nederlanders stonden netjes te wachten op het pleintje in het midden van de Borgo, en niet veel later vertrok de bus richting Lamelo.
Na ongeveer 3 minuten in de bus te hebben gezeten begon mijn missie van de dag. Gisteren hadden Jan-Willem en ik een barre zoektocht naar lege CD's gedaan, omdat onze busschafeur maar één CDin zijn bus heeft, en we Bob Marley wel genoeg hadden gehoord. De CD's kwamen uit de lokale EP, waar we door 5 mensen heeel raar aangekeken werden omdat we met handen en voeten lege CD's uit moesten beelden (Ja, het is een leuke voor op kerstavond). Vandaag zou ik dus een CD'tje branden om deze in de bus te kunnnen draaien. Na wat gezamelijk overleg over wat er moest komen was hij dan een feit, de Nederland in Urbino CD, met oa. grote namen als Johnny M en de Kakaroetja's (bekend van zon op mijn ****), Avicci en natuurlijk de toppers van Guus Meeuwis. Op aanbeveling van Lucy was ook de dubstep-hit van Teteris op de CD gebrand, maar toen onze chauffeur deze hoorde zette hij hem toch wel iets zachter.
(Ik zit enorm tegen de tijd in te typen, mijn accu is over 16 min op..) Na een busreis waarin we een aantal mensen p hebben gehaald in de afgelegen dorpjes kwamen we aan in Lambiloo, een plaatse waar 126 mensen wonen, en waar wij een leuke wandeling door de bergen zouden maken olv onze Italiaanse gids. De beste man was echter niet zo zeer van het lopen, hij vond zijn verhalen over bomen en rupsen intressanter, of wij het daar mee eens waren.. Na de wandeltocht hebben we een tijdje kunnen rusten op een veld, en daarna zijn we richting een restaurant geloodst. Daar kregen we lekker eten op kosten van de Italiaanse mensen en na het heerlijke diner kregen we te horen dat we de zwijntjes die we vanmorgen hadden zien lopen hadden opgegeten, de reacties op deze ontdekking waren om te gieren.
Vanaf dit moment is het compleet fout gegaan, toen we te horen kregen dat we papier gingen maken en een rondleiding zouden krijgen in het lokale plantenmuseum sloeg de meligehied enorm toe en raakte ik in een non-stoppable slappe lag. In deze situatie heb ik de halve middag moeten leven. Het papier mancheen was geweldig, iedereen heeft een mooi blauw papiertje gemaakt en mijn everzwijntje lag bijna over de grond van het gebouwtje door de slappe lag, het museum was ook leuk, de lieve vrouw kon geen Engels dus hadden we mr. keuken als onze vertaler. Wanneer meneer keuken midden in zijn vertaling van de zin was kwam d vrouw er al doorheen met de volgende, met de gevolgen van dien.
Het museumpje zelf was nog wel intressant, wat wol dat geleurd was met natuurlijke pigmenten en wat zelfgemaakt papier in vitrines. Na het bezoek aan de lokale kerk zat het er dan op, de busreis naar huis onder het genot van Guusje kon beginnen (nog 8 min)..
Eenmaal aangekmoen in Urbino nog even met mvr. Spijkers op het terras gezeten, (Ik pak ze helemaal in die leraren) en daarna met de Italianen wat koffie gedronken. Gegeten bij Fransciesca en mijn batterij krijgt het nu wel heel erg zwaar, ik typ morgen even verder!
Caio
Vandaag was een zonnige dag, heel erg zonnig! De wekker stond weer om 7:00, maar helaas slapen Luca en ik er nu allebei gewoon zonder het door te hebben dwars doorheen. Gelukkig toch nog op tijd wakker geworden. Onze Italiaanse vriend hoefde vandaag niet vroeg zijn bed uit, hij was het eerste uur vrij. Duncan en ik hebben even snel gewassen en gepoetst en zaten rond 8:07 weer in het autootje van mama Paula richting Borgo, de ontmoetingsplek voor de mensen die in de regio Urbino wonen. Borgo is een soort van Jaarbeursplein in utrecht. Een knoopunt van buslijnen, parkeergarages en een enorme tent in het midden. Die tent staat er voor de viering van SintPatricksDay, wat hier van morgen tot zondag gevierd gaat worden. Alle nederlanders stonden netjes te wachten op het pleintje in het midden van de Borgo, en niet veel later vertrok de bus richting Lamelo.
Na ongeveer 3 minuten in de bus te hebben gezeten begon mijn missie van de dag. Gisteren hadden Jan-Willem en ik een barre zoektocht naar lege CD's gedaan, omdat onze busschafeur maar één CDin zijn bus heeft, en we Bob Marley wel genoeg hadden gehoord. De CD's kwamen uit de lokale EP, waar we door 5 mensen heeel raar aangekeken werden omdat we met handen en voeten lege CD's uit moesten beelden (Ja, het is een leuke voor op kerstavond). Vandaag zou ik dus een CD'tje branden om deze in de bus te kunnnen draaien. Na wat gezamelijk overleg over wat er moest komen was hij dan een feit, de Nederland in Urbino CD, met oa. grote namen als Johnny M en de Kakaroetja's (bekend van zon op mijn ****), Avicci en natuurlijk de toppers van Guus Meeuwis. Op aanbeveling van Lucy was ook de dubstep-hit van Teteris op de CD gebrand, maar toen onze chauffeur deze hoorde zette hij hem toch wel iets zachter.
(Ik zit enorm tegen de tijd in te typen, mijn accu is over 16 min op..) Na een busreis waarin we een aantal mensen p hebben gehaald in de afgelegen dorpjes kwamen we aan in Lambiloo, een plaatse waar 126 mensen wonen, en waar wij een leuke wandeling door de bergen zouden maken olv onze Italiaanse gids. De beste man was echter niet zo zeer van het lopen, hij vond zijn verhalen over bomen en rupsen intressanter, of wij het daar mee eens waren.. Na de wandeltocht hebben we een tijdje kunnen rusten op een veld, en daarna zijn we richting een restaurant geloodst. Daar kregen we lekker eten op kosten van de Italiaanse mensen en na het heerlijke diner kregen we te horen dat we de zwijntjes die we vanmorgen hadden zien lopen hadden opgegeten, de reacties op deze ontdekking waren om te gieren.
Vanaf dit moment is het compleet fout gegaan, toen we te horen kregen dat we papier gingen maken en een rondleiding zouden krijgen in het lokale plantenmuseum sloeg de meligehied enorm toe en raakte ik in een non-stoppable slappe lag. In deze situatie heb ik de halve middag moeten leven. Het papier mancheen was geweldig, iedereen heeft een mooi blauw papiertje gemaakt en mijn everzwijntje lag bijna over de grond van het gebouwtje door de slappe lag, het museum was ook leuk, de lieve vrouw kon geen Engels dus hadden we mr. keuken als onze vertaler. Wanneer meneer keuken midden in zijn vertaling van de zin was kwam d vrouw er al doorheen met de volgende, met de gevolgen van dien.
Het museumpje zelf was nog wel intressant, wat wol dat geleurd was met natuurlijke pigmenten en wat zelfgemaakt papier in vitrines. Na het bezoek aan de lokale kerk zat het er dan op, de busreis naar huis onder het genot van Guusje kon beginnen (nog 8 min)..
Eenmaal aangekmoen in Urbino nog even met mvr. Spijkers op het terras gezeten, (Ik pak ze helemaal in die leraren) en daarna met de Italianen wat koffie gedronken. Gegeten bij Fransciesca en mijn batterij krijgt het nu wel heel erg zwaar, ik typ morgen even verder!
Caio
Geen opmerkingen:
Een reactie posten