Hallo Nederland!
Daar zijn we weer, even iets later, want we hebben het rustig gehad, de complete familie Ermolie zit voetbal te kijken (InterMilaan-Olympic) en Duncan staat onder de douch, dus het is weer het ideale moment om even te typen!
Gisterenavond zijn we met bijna alle Nederlanders en Italianen nog even de stad in geweest, niet tot heel erg laat, want vandaag was de dag waarop we aan ons Busniss plan zouden moeten werken. Een bezoek aan de lokale kroegeigenaar, (die wel even verbaast keek toen er ongeveer 40 mensen tegelijk binnen kwamen) was het idee van de Italianen, en wij volgen netjes. Na wat drankjes, gezellig te hebben gepraat en een borreltje na zijn we weer terug gegaan naar huis. Wat voor Duncan en mij nog steeds 5 min lopen is. Eenmaal thuis aangekomen vroeg ik aan Luca of hij zijn wekker om 07:00 zou willen zetten, hij slaapt er normaal door heen, maar ik wordt er wakker van en zou dan even kunnen douchen. Dit was geen probleem. Het bed lag weer goddelijk na zo'n zware dag.
Vandaag was het half 8 toen de moeder van Luca begon te roepen, normaal wordt ik altijd wakker van de wekken van Luca, maar vandaag was ik er dus doorheen geslapen. Luca koos het hazenpad en verdween binnen 3 seconden in de badkamer waar hij 20 minuten later, geföhnt en al uit kwam. Dit gas Duncan en mij nog 7 min om te kunnen douchen. Niet echt ideaal. Wat gespetter met water en een snelle scheerbeurt was de praktijk. Franciesca en Simone stonden al weer netjes te wachten op het stoepje, en de zon was natuurlijk weer ENORM aanwezig.
Eenmaal op school aangekomen weer het standaard kwartiertje ouwehoeren met de Nederlanders. Daarna werd de groep in tweeën gesplitst, een deel ging "een activiteit" doen, en het andere deel werken aan het Busniss-Plan. Wij moesten eerst gaan werken aan ons plan. Eenmaal aangekomen in het snikhete computerhok konden we beginnen, er was echter een probleem.. De computers stamden af uit de tijd dat je nog moest douchen in een gietijzeren emmer. Het was helemaal nix. De internetverbinding was nog langzamer dan mijn mobile internet in een tunnel (Ondertussen is Luca tegen de tafel aan het schoppen.. Wesley snijder schiet mis???). Maargoed. Gelukkig bleek al snel dat ons Busniss Plan al zo goed als af was. Dus kon ik me druk bezighouden met allemaal andere intressante dingen. Koffie halen voor docenten is nog steeds een truc die goed werkt, daar hebben ze een zwak voor denk ik..
Jan-Willem en ik besloten om het gebouw eens goed te gaan bekijken en zijn als twee chineesen in het van Gogh museum rond gaan lopen langs alle lokalen.. Dit vonden de italiaanse leeraren minder leuk dan dat wij dat vonden. Op de 2e etage vonden we het toilet (een tankstation langs de snelweg in Franktrijk ziet er nog beter uit..) (De tafel heeft het zwaar te voorduren, alweer mis voor Milaan) en besloten daar gebruik van te maken. Helaas was ons plezier om de prachtige toiletten tot in de kelder van het gebouw te horen en kwam de "Prof", zoals die leraren hier heten, even kijken of we wel helemaal spoorde enzo. Een vriendelijk verzoek om naar beneden te gaan was het resultaat. Jan-Willen heeft wel de meest geweldige foto ooit kunnen maken terwijl hij aan het bureau van de etageconcierge zat, ik zal hem even bijvoegen. Eenmaal beneden aangekomen was de tweede bak koffie van de dag een feit.
De wisseling van de wacht, wij zouden ons nu bezig gaan houden met de "Activiteiten", ze zouden het beter gewoon de bingo kunnne noemen, want dat was het ook. "The Italian Bingo!", eiegenlijk normale bingo, maar dan tussendoor wat leerlingen die in onverstaanbaar Engels het een en ander over Italie probeerde te vertellen. Na het winnen van wat snoep ging de bel, het was pauze. Na de pauze hebben we gezamenlijk nog een spelletje kunnen doen over latijnse gezegden, niet echt dat je zegt van. WAUW, maar wel leuk opzich.
Na de "grote" pauze konden we beginnen aan het volleyballtournooi in de Gym van de school. Het was leuk, en over de uitlsag doe ik maar geen uitspraak. Het was leuk..
Na het Volleyballen waren we vrij, we konden doen wat we wilden. Er waren een paar Nederlanders die met hun Italianen naar het strand zijn gegaan, en nog wat andere dingen maar een groot deel ging met ons mee Urbino in. Na een bak koffie zijn we begonnen aan de barre toch naar de top van Urbino waar een prachtig pandorama op ons stond te wachten (Deze is leuk: http://360.io/Yk9sNR). Op deze plek hebben we ons de hele middag kunnen vermaken, wat muziek, wat kaartspelltjes, gewoon leuk. Later weer naar beneden en weer aan de koffie (Ik hou van Italianan) en daarna naar huis waar mama Paula in het raam stond te wachten op onze aankomst.
Natuurlijk is het eten weer perfect en de sfeer weer top. En nu, nu ik dit typ zit Luca een beetje sip op de bank, Duncan zit nog steeds in de badkamer en mama en papa zijn aan het afwassen. Vanavond vast weer een leuke verrassing!
Ik stop er even mee voor nu,
Ciao!
Erné
Geen opmerkingen:
Een reactie posten